Wraz z wprowadzeniem zmian w „Polskim Ładzie” poprawiła się również sytuacja rencistów i emerytów. Wprowadzone zostały przepisy dla określonej grupy osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal są czynne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno‑rentowych. Potocznie ulga ta nazywana jest „ulgą dla pracujących seniorów” i polega na zwolnieniu z podatku przychodów seniorów w określonym zakresie. Przepisem regulujący to zwolnienie przedmiotowe jest art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ulgi tej skorzystać mogą aktywne zawodowo kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, z zasiłku macierzyńskiego oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali, podatkiem liniowym albo zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych. Obowiązuje tutaj limit ustawowy do kwoty przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 85 528 zł.
Jak wygląda sytuacja seniora, który decyduje się na przejście na emeryturę w trakcie roku?
Czy tzw. „ulga dla pracujących seniorów” będzie miała zastosowanie?
Otóż aby korzystać z ulgi, podatnik nie może otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2022 r. o nr 0112‐KDIL2‐1.4011.550.2022.2.KF wynika, że
decydujące znaczenie w sprawie ma data otrzymania przez podatnika emerytury.
Należności otrzymane przed tą datą korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.
Natomiast wypłata należności po tej dacie oznacza brak prawa do ulgi ze względu na niespełnienie jednego z podstawowych warunków dotyczącego nieotrzymywania emerytury w momencie uzyskania przychodu
.
A zatem jeżeli kobieta ukończy 10 stycznia 2023 r. 60 lat, a zamierza odejść na emeryturę 31 stycznia 2023 r., to wynagrodzenie, odprawa czy nagroda jubileuszowa powinny być wypłacone bez podatku, ponieważ na dzień otrzymanych świadczeń od pracodawcy spełnia warunek „nieotrzymywania emerytury”.
Rozważmy jeszcze sytuację, kiedy senior zawiesza emeryturę. Takie rozwiązanie przewiduje art. 103 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wskazując że prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, może ulec zawieszeniu również na wniosek emeryta lub rencisty. W tej materii też mamy stanowisko wyrażone w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, potwierdzające prawo do skorzystania z „ulgi dla pracujących seniorów”. Z interpretacji Dyrektora KIS z dnia 10 czerwca 2022 o nr 0115‐KDIT2.4011.188.2022.2.KC wynika, iż pracujący seniorzy, którzy czasowo zrezygnują z pobierania emerytury, mają prawo do zwolnienia z podatku dochodowego do kwoty 85 528 zł rocznie. Dodatkowo, seniorzy ci rozliczając się według skali podatkowej, skorzystają też z kwoty wolnej od podatku w wysokości 30 000 zł. Tak więc łącznie osoby te nie zapłacą podatku od dochodów aż do 115 528 zł.
Prosty zapis przepisu „ulgi dla pracujących seniorów” w praktyce już nie wydaje się łatwy do stosowania. Potwierdza to konieczność wydawania interpretacji indywidualnych w zakresie przedmiotowego zagadnienia. Można się zastanawiać, czy nie mamy tutaj do czynienia z pewną formą optymalizacji podatkowej. Bo co w sytuacji kiedy senior zawiesi emeryturę na jeden miesiąc i otrzyma wysoki przychód — zwolnienie będzie przysługiwało? Wydaje się, że pozostaje wystąpienie do Dyrektora KIS o wydanie interpretacji w swojej indywidualnej sprawie i potwierdzenie własnego stanowiska w sprawie.